Przez okno horyzontu

Przez okno horyzontu zajrzę do Twego świata
Z podmuchem jesiennego wiatru wśliznę się do niego
Tylko zostaw mi otwarte drzwi Twojej duszy
Tak tego pragnę, jak nigdy nie pragnęłam niczego.

Oświetlę Twoje sny złotym kagankiem szczęścia
Skreślę koszmary węglem czarnym jak heban
Wszystko, co urodzi się w Tobie piękne i dobre
Wezmę do słonecznego rydwanu i zaniosę do nieba.

Zatrzymam w sobie odblask prometeuszowego ognia
By być Twoim światłem w każdej najmniejszej chwili
I zapach świeżo skoszonej trawy Ci przyniosę
Zrobię wszystko, by Twoje życie umilić.

Delikatnym dźwiękiem obudzę świt w Twoim świecie
A kiedy będziesz przecierał zaspane swe oczy
Będę łagodnym światłem wpadającym przez okno
By niemiły, ostry promień nigdy Cię nie zaskoczył.

Wiatr hulający poproszę, by rozwiał Twoje włosy
A duszę świata, by zachowała ten widok w sobie
Gdy będziesz szedł ulicą usłaną jesiennymi liśćmi
Jak tego dnia, gdy pierwszy raz pomyślałam o Tobie.

Przez okno horyzontu zajrzę do Twojego pokoju
Schronię się w rękawie płaszcza i poczekam na Ciebie
Tak cicho, jakby mnie nie było, ale żebyś wiedział,
Że zawsze możesz mnie wezwać, gdy będziesz w potrzebie.

Tylko zostaw mi otwarte drzwi Twojej duszy
I otwarte serce odważne, co nie boi się nowego
I w oczach trochę łez, by zachować prawdziwość
Dam Ci tak wiele, a sama pragnę jednego.

Ciebie.

autor

pinksquares

Napisany: 2007-10-05 Dodano: 2007-10-05 15:10:29

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie