Przez pryzmat na świat

Zdejmuję okulary...
I patrzę...
Co widzę?
Rozmazany świat.
Zielone drzewa,
Piękne kwiaty,
Niebieskie niebo.
Chwila i...
Znów patrzę na świat, lecz...
Ten jest jakiś inny
Śmieci, brud,
Smród, świat czarno-biały,
Chwila...
Zastanów się..
Zadaj sobie pytanie...
Czy tak musi być?
Co zrobić żeby tak nie wyglądał świat?
Postaraj się żebyś przynajmniej Ty nie śmiecił, nie zanieczyszczał, nie szkodził.
Wtedy ludzie zaczną inaczej postepować z Ziemią.
Pamietaj nie jesteś sam na świecie!

autor

Maciusiewski

Napisany: 2006-06-15 Dodano: 2006-06-18 16:32:50

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie