[ Przez sen ]

Pamiętam tylko ją.

Gryzą nas pościelowe robaki
a sny zapadają się

i po raz kolejny nie pamiętamy
w jakich odcieniach latały nam
pod powiekami

snu nie pamiętać
to tak jakby nie pamiętać - wczoraj
i gdzie stoi półka z nieprzeczytanymi książkami
we własnym pokoju

czy znów będę musiała
mówić do Ciebie przez sen
i w rękach zaciskać Twój
nieistniejący oddech w pościeli

obudz się
obudz się razem ze mną

pamiętam tylko Twoją twarz
gdy blask słońca budził mnie
w pustym łóżku

obudz się razem ze mną
dziś nad ranem
z głową na naszej wspólnej poduszce

pozwalam Ci mieć oczy zamknięte.

autor

złodziejka marzeń

Dodano: 2007-11-15 22:12:35

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie