Przy brzegu morza

Mieszkało dziewczę przy brzegu morza
długie miesiące i lata
aż przyszła kiedyś zbyt mroźna zima
i biedna zamarzła chata

Usiadło dziewczę zmarznięte w kącie
gorące zmawia pacierze
nie wiem czy ujrzę jutro znów słońce
lecz w dobroć Matko Twą wierzę

A morze tylko spokojnie szumi
z drobinek lodu są fale
i któż dziewczynę biedną zrozumie
i kto ukoi jej żale

Aż nagle któż to do chatki puka
a w progu postać czy zjawa
dawna rodzina dziewczęcia szuka
przyśniła nam się twa mama

Łzy po policzku dziewczęcia płyną
żal mi ach żal mi tej chatki
wrócę się jeszcze na krótką chwilę
by zabrać obraz mej matki

To ona w niebie nade mną czuwa
za mną do Matki się wstawia
gdy przyszła w życiu zbyt ciężka próba
to nagle pomoc się zjawia

autor

joanna 53

Napisany: 2020-11-13 Dodano: 2020-11-13 12:05:32

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie