Przy księżyca blasku

Jakże cię nie kochać
miły mój,
gdy strudzonego dnia
mija znój.

Jakże nie marzyć o tobie,
gdy nocy sekrety powierzam,
jakże nie śnić, nie tęsknić,
gdy pamięć o tobie tak świeża.

Więc myślę wciąż o tobie,
przy poranka brzasku,
i marzę o twym dotyku,
przy księżyca blasku.

I tak mi dobrze czasem,
czasem smutno trochę,
bo kochać cię nie jest łatwo,
witać dzień tęsknym szlochem.

mojej miłości... choć niełatwa... mam nadzieję, że warto.

autor

Keri

Napisany: 2007-07-24 Dodano: 2007-07-24 20:05:37

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie