Przy Kubusiu
Kiedyś siadała z Jakubem na ławeczce.
Szeptał na ucho namiętne słowa,
próbował całować.
Dalej siada z Kubusiem - starsza
troszeczkę.
Mąż obok siorbie
- dla wzmocnienia komórek.
Razem im dobrze.
Ona czasem Kubę
wspomina,
jemu czarnooka dziewczyna,
śni się nocami...
Jednak "Kubusiami"
spełniają toast za kolejne gody,
za życie o smaku warzywno - owocowym.
autor
DoroteK
Dodano: 2013-02-26 07:49:25
Ten wiersz przeczytano 3953 razy
Oddanych głosów: 63
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Tyle trunków jest na świecie
każdy dla mnie wiele znaczy...
ale Kubuś taki Kubuś?
Ten mnie doprowadza do rozpaczy
Pozdrawiam serdecznie
Ciekawy, pogodny z nutką romantyzmu. Sama przujemność
czytać i przygoda :)
Jak zwykle super pomysł i wykonanie.
Kubuś o oranżu barwie, smaku marchwi, tul butelkę do
ust, do policzka,bajka o Kubusiu sliczna
"za życie o smaku warzywno-owocowym."
...i ja za to wypiję :)
I proszę nie tylko dzieci lubią być pod urokiem
Kubusia mhmmmm czy Kuby?
Pozdrawiam serdecznie:)
ciekawie...i Kubuś jest nadal, choć lata mijają...
Fajny :) + oczywiście:)
Miłe zaskoczenie :D
:) Smakowity wierszyk.
pomarancza jabłko czy marchewka, smacznie i zdrowo.
Kubusie marchewkowe dobre na cerę...
Zabawny i miły. Pozdrawiam
Witaj Dorotko:) Twoje wiersze są niebanalne, ten
szczególnie przypadł mi do gustu:) Takie życie
warzywno-owocowe całkiem niezłe-:) Pozdrowionka.
Kolejny ciekawy wiersz z Kubusiami w roli głównej.
Pozdrawiam!