Przyjaciel
Przyjaciel to osoba, pewna, zaufana.
Na którą możesz liczyć, wieczorem i z
rana.
I której chciałbyś powierzyć, tajemnice
swoje,
Z którą będzie miło przebywać we dwoje.
Znaleźć kogoś takiego, to rzecz zgoła
śmiała,
Choć człowiek się stara, to szansa jest
mała.
Bo ludzi oddanych i wiernych drugiemu,
Jest bardzo niewielu, więc powiedz mi,
czemu?
Czemu takich ludzi na świecie, niewielu?
Może na to pytanie, odpowiesz
przyjacielu.
Czemu ludzi wrednych, zawistnych,
fałszywych?
Jest więcej na świecie, niż prawych,
uczciwych.
Ja sam się zastanawiam i szukam powoli.
Ludzi, z którymi mógłbym przebywać do
woli.
I których mógłbym nazwać, Moi
przyjaciele.
Oraz ich widywać, nie tylko w niedziele.
Jeśli znajdziesz w życiu, człowieka
takiego.
To szanuj go- i pielęgnuj przyjaźń jego.
Bo szansę w życiu człowiek, raz dostaje.
A gdy ją zmarnuje, potem sam zostaje!
Komentarze (18)
Nic dodać, nic ująć.
Ładnie i prawdziwie napisałeś.
Plusik
Witaj Andrzeju. Ładny wiersz, temat bardzo
ważny-przyjaciel. Wie każdy z nas, że prawdziwego
przyjaciela poznajemy w biedzie. Poznałam biedę,
przykrości i zjawili się przyjaciele, oddani. Nie
szukałam. Każdy kto ma w sercu odrobinkę współczucia,
zrozumie Twój, czy mój ból. Pozdrawiam. Dobranoc
"Bo szansę w życiu człowiek, raz dostaje."
Może to prawda, coć chciałoby się wierzyć, że jednak
nie..
Przyjaciel to skarb, kto go znajdzie nie zazna
samotnośći..
Pozdrawiam.