Przyjacielu!
Przyjacielu, jeśli mogę Cię jeszcze tak nazywać... Nie mogę Cię zawołać i nakrzyczeć na Ciebie, bo jesteś daleko,proszę jestem tu, słyszysz mnie?
Tam gdzie kiedyś mnie zabrałeś
od tygodni pada deszcz...
Kwiaty , które dla mnie rwałeś
zwiędły w strugach słonych łez.
Tam gdzie kiedyś mnie zabrałeś
od tygodni nie ma życia.
Ty już dawno zapomniałeś,
a ja czekam tu do dzisiaj...
Nie miej CHWILI DOBROCI dla mnie, bo ja dłużej tak nie mogę...Może przez to co napisałam, przypomnisz sobie Ankę z warkoczykami-Twoją przyjaciółkę.
autor
ZagubionaKsiężniczka
Dodano: 2008-09-14 20:44:23
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Anko z Warkoczykami - Twój wiersz po prostu chwycił
mnie za serce swą melodyjnością i prostotą oddania
uczuć - jest piękny - gratuluję ( a takich przyjaciół
lepiej nie szukać i jeszcze gorzej ich znaleźć)
Prawdziwy przyjaciel to ten który zostaje kiedy
wszyscy inni odchodzą
pozostaje pamiec.Z czasem blakna wspomnienia ale nie
odchodza.