"PRZYJACIELU"
BYŁEŚ
Słońca promykiem,
smakiem porannej kawy,
gałązką pachnącego bzu
w majowy poranek.
JESTEŚ
Pustą już szklanką,
niezapisaną kartką,
liściem porwanym
przez jesienny wiatr.
BĘDZIESZ
Śladem na piasku,
kręgiem na wodzie,
na zawsze zapomnianą
już melodią.
Komentarze (27)
ale jednak do której się wraca
Pozdrawiam serdecznie
Ładny wiersz. Bądźmy szczęśliwe gdy mamy coś pięknego
do wspomnienia. Wspomnienia chodzą za nami.
pozdrawiam.
Piękny i smutny, dlaczego musi tak się pleść.
Smutno jak traci się przyjaciela:((
Ja też komentowałam Bardzo mi się podoba:) Pozdrawiam
z uśmiechem:)
ja też komentowałam wiersz urokliwy choć smutny
Pozdrawiam:))
Ładnie piszesz o kolejach życia. Najważniejsze aby
pozostało po nim miłe wspomnienie:)Miło było
przeczytać:)Pozdrawiam:)
Samo życie, na szczęście przyjaciela się wybiera. Od
mojego 5 - letniego wnuka usłyszałam takie słowa:"
babciu, przyjaźń jest cenniejsza niż złoto, trudno
znaleźć, łatwo zgubić". I skąd on to wie???
Już komentowałam, podoba się :)
A może zapisaną u Miłosiernego Boga melodią. Nie
wierzę w zapomnienie :))
chyba już go oceniałam :) piękny :) pozdrawiam :)
Nie wiem jak ale skasował mi się ten wiersz, wpisałam
jeszcze raz, pozdrawiam:)