Przyjmij

Przyjmij w darze łzę moją,
mieniącą się srebrem na nocy czarnej wstędze,
za tej tęsknoty bezdenne jezioro.

Kolejną weź za słowa,
mordujące duszę sztyletem obojętności,
kielich goryczy pełniące po brzegi.

Jedną za uśmiech Ci daję,
szczerości perłami wyszywany,
co nie we mnie spłynął czułością.

I za bezkres oczekiwania,
gdy chodząc po linie nad obietnic przepaścią,
strąciłeś mnie w ich niespełnienie.

A tę ostatnią dla mnie pozostaw,
by mógł jedyną we mnie być pamiątką,
wyblakły skrawek miłości.

autor

i.g.

Dodano: 2008-04-02 16:31:42

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie