Przykra niespodzianka
Pustka rozprasza myśli
pragnienie winą - czyją
smutkiem ochrzczone
marsowe chmury pokryły czoło
Wiara zamilkła krzywdą
kończy się cierpliwość
nie rozumie postępowania
nadzieja umiera cierpieniem
wołanie ogłuchło kamieniem
nie chce łudzić się daremnie
anioł trwogi skrzydła rozkłada
przywracając moc kochania
noc gwiazdami rozesłana
sen nie nadchodzi
autor
Xenia1
Dodano: 2017-02-18 08:39:00
Ten wiersz przeczytano 1180 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
bardzo pesymistyczny, wręcz mroczny