z przymrużeniem oka
odnaleźć siebie
w niezbadanych ciałach
chmur
w rosie tworzącej gwiazdy
w oczach zadymionych poranków
wsród zarośli barw za barwami
w krajobrazie niedokończonych
wierszy za wierszami
grzecznie prosząc o czas
i miejsce poza umysłem
autor
Mirabella
Dodano: 2016-08-30 19:00:57
Ten wiersz przeczytano 1069 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
też nie jedni
w chmurach nie chcą być
kiedy lekkością stąpają
po ziemi
ale człowiek jak to człowiek
obłokiem chce być
jak sen czy spełnieniem marzeń
zwłaszcza w miłości
by prócz namietnąści
wilgoć by czuć
i tak bez wazeliny
rosa na łonie zawsze jest
kiedy parna jest noc
albo parniej bardziej
jest w wilgoci
cudowny wieczór
pachnący chłodem w:)
W ciekawych miejscach się chcesz odnaleźć :)
Bardzo mi się podoba, szczęście wielkie to odnaleźć
siebie
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
Czasem życia nie starczy, by odnaleźć siebie.
Pięknie Mirabelko. To szczęście odnależć siebie.
Pozdrawiam serdecznie.