Przypominasz mi.
Dla K.
Przypominasz mi,
że twoje włosy pachną.
Zakrywają smutne oczy,
gdy patrzysz w ziemię.
Nie umiesz mi powiedzieć
jaki jestem niewystarczający.
Przypominasz mi,
że twoje usta gaszą
pragnienie dzikiej ucieczki.
Pozwalają zapomnieć,
że życie ma smak brudnego śniegu,
w którym ktoś zostawił odcisk buta.
Przypominasz mi,
że nie ma szczęścia tu,
gdzie mijają się dłonie i spojrzenia.
W rozhuśtanych oddechach.
Serce jest lodem w szklance,
pełnej ciepłej wódki.
- nie można zapomnieć, można tylko nauczyć się z tym żyć...
autor
nikt
Dodano: 2009-10-12 18:34:58
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Czuję te cierpienie...
Pięknie piszesz o tym, co ważne.
wiersz gra na emocjach... jakże smutny w treści,
prawdziwy i wartościowy przekaz...a dedykacja
przeszywająca na wylot... Pozdrawiam:)
Tak dużo zostało napisane o miłości i na tyle
sposobów. Powyższy wiersz pisany jest z głębi serca,
przepełniony bólem. A może można coś zmienić by lód
serca roztopić, a wódkę zastąpić ambrozją. Wiersz
podoba mi się.
wiersz pełen żalu bólu i goryczy -tak masz rację
trzeba nauczyć się z tym żyć-piękny smutny wiersz
-pozdrawiam
Zachwycający wiersz. Nie jestem pewna, czy każdy ma
serce.