Psalm 102

Dawidowy

Błogosław Pana moja duszo!
Sław duszo imię Jego święte!
Pamiętać przecież zawsze musisz
O dobrodziejstwach niepojętych.
On Twoje winy wszystkie skreśli,
On leczy wszystkie Twe słabości,
On życie twoje chroni. Jeśli
Poprosisz Go o dar miłości.
On młodość twoją ci odnowi,
On dóbr wszelakich ci udziela,
Ścieżki swe wskazał Mojżeszowi,
A dzieła synom Izraela.
Pan miłosierny jest, łaskawy,
Żal nasz gniew Jego wnet łagodzi,
Nie pragnie wygrać każdej sprawy,
Nie chce nas karać, nie chce szkodzić.
Nie sądzi tak, jak na to grzechy
I winy nasze zasługują,
Lecz nie odmówi On pociechy
Tym, co w bojaźni Go miłują.
Pamięta, że nas z prochu stworzył,
Odsuwa od nas przewin roje,
I kocha nas miłością bożą
Jak ojciec kocha dzieci swoje.

Dni nasze, jak na polu trawy
Kwitniemy, jako w zbożu chaber
Ledwo nas muśnie wiatr łaskawy,
Już nie ma po nas ani śladu.
Lecz choć marniśmy, On nas strzeże,
Bo wielka jest łaskawość Pana
Dla tych, z którymi ma przymierze,
Co pełnią Jego przykazania.

Pan na niebiesiech tron ustawił
Z niego panuje nam łaskawie
Więc błogosławcie go zastępy,
Chóry aniołów, duchów świętych
I dusza moja błogosławi.

W każdym dniu jego panowania
Błogosław duszo moja Pana!

autor

jastrz

Napisany: 2018-03-14 Dodano: 2018-03-15 00:10:07

Ten wiersz przeczytano 1078 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie