Psalm księżycowy

dla tych co boją się ciemności

Mój księżycu srebrny i ma gwiazdko złota,
Czemu tak grzejecie gdy tu panuje slota?
Czemu wybielacie te sczerniałe cienie?
I dlaczego świecicie tak jasno na niebie?
Gdy ciemne, złowrogie cienie odstraszają ptaki,
Wy dajecie drogę i jesteście niby znaki.
Gdy ktoś marzy wieczorem o swych snach niespełnionych,
Wy im osładzacie te marzenia uśpione.
Czy więc choć jesteście daleko to nie tak blisko?
Czy nie czuwacie przy każdym w domowym ognisku?
W pracy, w namiocie i na pikniku?
I niech to trwa ciągle bez końca, bez liku.

autor

NaJkA

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2007-02-04 14:05:45

Ten wiersz przeczytano 763 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie