Psie skamlania (vel Wysłuchaj mnie)

Nie pomoże ślepy los,
Ubrać w radość puste dni.
Niknie mgliście smutny głos,
Czernią płyną moje sny.

Kiedyś tam, razem splecione,
Pełne radości chwile minęły.
Dłonie kochanków ciepłem złączone.
Iskry uniesień w otchłań prysnęły.

Tak Prostym się zdawało,
Gdy ku Tobie rwał mnie wiatr.
Jedna miłość, jedno ciało ,
Budowany w sercu przyszły świat.

Zabierasz wiec życia mego bieg,
Wiem że wrócić nie mam gdzie .
Zostawiłaś wieczny śnieg,
Skamle Jak pies, już nie ma Cię.
........................................... ..............

Cieple swiece, wiatru spiew Nic nie zburzy moich snow Gdy pod ziemia bede spal... (IRA)

autor

Idar

Dodano: 2005-03-30 01:54:25

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie