Pssyt iskierka zgasła

uwierz, że ja już nigdy nie uwierzę, że będzie dobrze...

Nie odchodź nadziejo,
nie zostawiaj serca i umysłu na pastwę chorych domysłów,
nie skazuj na niewiarę i bezsilność,
nie pozwól mi utonąć w czarnych myślach,
nie pozwól bym topiła się w bólu i rezygnacji...

Zostań, daj choć promyk nadziei, bym miała siłę wstawać co rano,
podnosić głowę i patrzeć w słońce,
bym umiała iść do przodu,
daj "siebie" abym się nie bała....

Odeszłaś....
Szkoda....
Choć chciałoby się krzyczeć,
piszczeć,
kopać,
gryźć ze złości...
nie mam sił,
utonęłam w swej bezsilności,
utonęłam w niewierze,
utonęłam bez Ciebie...
i teraz już nigdy w nic dobrego nie uwierzę......

odeszła nadzieja...zaszło słońce...co to za życie??

autor

szajbuska17

Dodano: 2005-05-05 21:40:28

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie