Istota o spętanej woli

przyjacielu chciałabym, mieć tyle wiary w lepsze jutro co Ty

Zapomniałam juz jak smakuje życie,
tak piękne i spokojne,
zapomniałam juz smak dzieciństwa,
tak słodki i przyjemny...
Nie pamiętam już kiedy sońce świeciło dla mnie,
kiedy księżyc tulił mnie do snu.....

Wygnana z raju...ziemskiego raju,
nie ma dla mnie miejsca,
nie ma dla mnie szczęścia,
nie ma dla mnie życia...

Zapomniana istota o spętanej woli,
tak to ja...
tak to co zostało ze mnie,
tak to resztki mnie włóczące sie po ziemi....

nie wiem i chyba się nie dowiem...

autor

szajbuska17

Dodano: 2005-05-08 10:15:40

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie