Z punktu widzenia ławki

stoisz wciąż pod drzewem
w cieniu obok ławki

przeginasz gałęzie i zrywasz kasztany
są jeszcze zielone, ciągle niedojrzałe

wiesz że robią plamy, we wnętrzu jest owoc.
to ja wilgotna mała dałam ci się wyjąć

teraz gdy mnie trzymasz zwinnie się wymykam
by patrzeć na ławkę

( to z nią jest nas troje)

stoisz wciąż pod drzewem, zamknąłeś mnie w dłoni
jestem w niej? już nie wiem...

pomiędzy palcami powoli wychodzę

autor

szarman

Dodano: 2009-03-07 02:10:35

Ten wiersz przeczytano 1271 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie