purpurowe skrzypce
Bóg musiał cię zabrać
Kasparze
sam nie doleciałbyś tam
gdzie twoje granie
umknęło przed brudem
muzyka przedrze się wszędzie
a my zamknięci w sobie
nie różnimy się niczym
od zwierząt
https://www.youtube.com/watch?v=Sz4nvFp8nQA
autor
AS
Dodano: 2014-08-19 12:39:52
Ten wiersz przeczytano 876 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
*potrafie (nie pytanie)
Witaj Asie!
Mam dzisiaj wieczor z poezja. I nie zapomnialam o
tobie a widze ze zdazyles wkleic juz kilka wierszy.
Nie sciagnelam filmu ale wiem o czym jest. To
Historia skrzypiec. Mojego ulubionego instrumentu.
Nie jestem pewna czy potrafie zglebic twoj zamiar, czy
pytanie ten wiersz zinterpretowac wedlug twojego
zamyslu, ale pozwol ze sie na niego otworze.
Nie tak dawno poszlam na festival u siebie w
miasteczku, tyle roznorodnych ludzi w jednym miejscu a
jednak polaczeni jednym rytmem.
To sztuka ktora laczy ktora dotrze wszedzie i do
wszystkich. My jako ludzie tego nie potrafimy. Do
Tego potrzebna jest sztuka.
Interesujacy twoj komentarz w ktorym napisales o
ludzkim egoizmie. Mnie fascynujaa mysliciele. Zauwazam
takie rzeczy swiadczy o wielkiej wyobrazni,
jestesmy, nawet jedno z najwiekszych uczuc, nie
oszukujac siebie wychodzi z egoizmu. Potrzebny nam
swiadek naszego zycia.
Podobaja mi sie slowa Charles'a Bukowskiego.
I've never been lonely. I've been in a room -- I've
felt suicidal. I've been depressed. I've felt awful --
awful beyond all -- but I never felt that one other
person could enter that room and cure what was
bothering me...
Ale milosc czyni jakbysmy jej potrzebowali, I wynika z
naszej potrzeby bycia z kims.
Ostatni rowniez czesto mysle o zyciu,
Ze wcale nie jestesmy tacy wolni, ze ogranicza nas tak
wiele ze ta wolnosc jest zludna.
Muzyka jest tutaj czyms czystym. Czyms nieskazitelnym.
Co z nas wyplywa.
Czyms lepszym od nas samych.
Daleko poszlam z myslami, moze za daleko ale lubie
sobie u ciebie poplynac za myslami. Zwierzyc sie z
nich.
Uwazam ze jak zwykle dajesz do myslenia.
Ze napisales miniaturke ktora jest oszczedna w
slowach. Mam
Nadzieje ze kiedys naucze sie tak panowac nad slowem.
Sciskam Asie!
Piekny wiersz z jakze prawdziwa refleksja, niestety.
Pozdrawiam:)
Puenta znakomita. Pozdrawiam :)
"a my zamknięci w sobie
nie różnimy się niczym
od zwierząt" - dla mnie to otwarta fraza, ktora
instynktownie domykam "od zwierzat zamknietych w
klatce"
Bardzo sie podoba. Chcemy byc ludzcy, a zdarza sie tak
nieludzko....
Dobry wiersz z dobrą refleksją,
a zwierzęta z pewnością są dużo więcej warte od ludzi
i nie są egoistyczne...
Pozdrawiam:)
temat refleksyjny, na pewno nie dotyczy wszystkich
ludzi, dobry wiersz Asie:)
egoizm to kwestia wyboru ,może to i taka tendencja
pozdrawiam:)
piękny wiersz..przykry nasz egoizm...ale można z nim
walczyć:):):)pozdrawiam:)
Refleksyjny, zgadzam sie ludzie coraz bardziej staja
sie egoistami
Zwierzęta bywają lepsze od niejednego człowieka, może
słowo "zezwierzęcenie" powinno być nobilitacją?
Sklania do refleksji pozdrawiam
zamknięci jesteśmy w swoim egoizmie, który czasem
dumnie nazywamy instynktem samozachowawczym;
niektórzy z nas zamknięci są na zawsze; jak zwierzęta
w klatkach;
i nie łudź się Karolino: tylko garstka mówi o sobie
"jestem", a prawie każdy mówi "ja"...
pozdrowienia
smutny wiersz... wyczuwam w nim spokój ale i odrobinę
żalu. Nie zgadzam się tylko ze stwierdzeniem, że nie
różnimy się niczym od zwierząt. Fakt należymy do
ssaków, ale mamy dużo więcej do zaoferowania :)
Pozdrawiam :)