Pustka
litości moi drodzy - to nie moje doświadczenia czy credo życiowe, to tylko wierszyk ot słowa słowa .... i to nie za dużo :)
Wiem, że kiedyś mnie porzucisz
Lepkie serce porozrywasz
Po kawałku w las wyrzucisz
Lecz nie będę czekał – wybacz
Nie poczuję nigdy więcej
Już po Tobie nie zapłaczę
I choć kochasz najgoręcej
Już Cię nigdy nie zobaczę
25.12.2008
autor
Stell
Dodano: 2009-03-30 00:00:46
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Dobrze mieć taką zawziętość;) Pozdrawiam
smutny wiersz...ale czasem tak trzeba.
Łatwy, krótki i konkretny... Wiadać, że pisany przez
XY :D
stary wiersz myślę ,że napisany pod wpływem
chwili...niekiedy ludzie rezygnują z miłości zanim ona
rzeczywiście odejdzie jakby po to ,by uniknąć bólu
rozstania...lecz miłości nie da się szybko wyrwać z
serca ..ona wraca ...
ni4cierpliwość i przekora w wierszu ale zgrabny ładny
podoba mi się Pozdrawiam:)
Wiersz jest pelen rozpaczy,,tesknoty
i smutku,,,sercem pisany,,pozdrawiam.
opisujesz ciekawe zjawisko... najcześciej opisywane
w ekonomii, home economicus bije z
tego wiersza
Wolisz rzucić niż być porzuconym? Widać że nie
kochasz.
Smutek, smutek i jeszcze raz smutek bije z tej pustki.
Jak ci podpowiada doświadczenie - trzeba je porzucać z
wyprzedzeniem!
Smutna ta Twoja pustka-pozdrawiam