Pustka...
...
Jestem tylko pyłem
nic nie wartą materią
zapomnianą głębią
zatopionym wrakiem
gwiazdy supernową co blaskiem wybucha i
gaśnie złowrogo
jestem lecz mnie nie ma
dusza ciągle boli
wieczne me cierpienie w umysłu niewoli.
autor
Nefretete1982
Dodano: 2011-09-04 19:36:52
Ten wiersz przeczytano 467 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.