Pustka
Puste ściany nachodzą na siebie
odbierając ostatnie tchnienie
opróżniona kolejna butelka bólu
nostalgiczna nuta zapełnia ciszę
w sercu zamiast tęczy tylko czerń
nie zdoła nikt posklejać
na kawałki rozbitego.
autor
ilona86
Dodano: 2014-11-02 18:05:33
Ten wiersz przeczytano 1604 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
W takich chwilach odwagi trzeba,
żeby się pustce nie dać!
Pozdrawiam!
Ładny wiersz, pozdrawiam.
pustkę można wypełnić, na nowo.. uszka do góry.
pozdrawiam
zawartość butelki też nie sklei,jeszcze bardziej
wzmoże smutek,sprawdziłem to.Pozdrawiam
Wiersz az boli, niezwykle sugestywnie przekazany ból
duszy. Bardzo piekny.
wszystko powróci do normy - głowa do góry..:)
Bedzie dobrze glowa do gory pozdrawiam
No nie płacz już czas zapomnieć o smutkach świat jest
piękny
pozdrawiam serdecznie:)))
stań po jaśniejszej stronie życia i będzie dobrze
Pozdrawiam dziękuję za wizytę u mnie