Pustka po Tobie...

Kogoś brakuje na świecie.
Boże jego zabrałeś!
Swoje najpiękniejsze dziecię.
Co robisz, wiedziałeś?
Już za późno by naprawić błąd,
Nie zwrócisz mu życia.
Musiał na zawsze odejść stąd.
Miał tyle do zdobycia…

Łzy kapią na podłogę
By wypełnić lukę.
Ja dłużej tak nie mogę!
Z myślami się tłukę.
On odszedł na wieki,
Bóg chciał go do siebie.
Życia wszelkie lęki
Do ukojenia w niebie…

autor

diabełek_16

Napisany: 2005-10-25 Dodano: 2005-10-25 15:54:40

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie