Puzzle
Idę
Wieszam pranie
Patrzę w ekran
Obejmuje mnie pościel
Nadchodzą sny
Byliśmy razem na wybrzeżu
Zostawiliśmy ślady na piasku
50 rachunków za gałki lodów
Niedokończoną historię w puzzlach
Wstaję, gdzieś przypadkiem cię witam
jak byśmy nie mieli nic wspólnego,
zwłaszcza tysiąca najlepszych momentów.
Idę
Składam pranie
Gaszę ekran
Chowam się w pościeli,
by nie nadeszła nostalgia – publiczna
insomnia.
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2018-12-30 23:24:41
Ten wiersz przeczytano 540 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ciekawa Refleksja.
schować siebie, bo ja za bardzo boli
dobry wiersz - ze smutnym wydźwiękiem... Wszelkiej
pomyślności w nadchodzącym 2019 roku :)
:)
Jawa i sny, krótko mówiąc - życie.
Podoba mi się wiersz w treści i formie. Chyba miało
być "Wstaję"?
Życzę: Wielu radosnych chwil w nadchodzącym 2019
roku:)
szukanie we śnie fragmentów lata
co pasowały by do twego świata
tracić energię,czasu dary
to już nie wróci,a gdy nawet to czas już będzie stary