PUZZLE SZCZĘŚCIA p

umknęło słów tyle niewypowiedzianych
w jesiennego wiatru gwałtownych porywach
gdy chandra paliła gardło niczym zgaga
tę ułomność duszy kochanie mi wybacz

czy tylko nam dwojgu nie było po drodze
tej nocy skąpanej meteorów deszczem
lecz rozłąka liści szlak samotnych komet
w pustce tamtej chwili powraca raz jeszcze

rysy twojej twarzy zanikają w głowie
myśli chaotyczne straciły rytm wiersza
wygasłych obrazów teraz nie odtworzę
nie poskładam w całość naszych puzzli szczęścia

autor

geddeon39

Napisany: 2011-05-06 Dodano: 2011-05-06 07:42:01

Ten wiersz przeczytano 988 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie