PYCHA I MŚCIWOŚĆ ZADUFANEGO AUTORA

...do autorów bufonów uznających swą twórczość za skarb świata, nie przyjmujących krytyki, nazywających skromną poezję amatorów gównem w kapeluszu.....

Trzask w pysk!
Literki spoliczkowały jego ego.
Zabolało.

Ktoś napisał pod jego ,,dzięciną”
,,Mimo, że potomek kulawy
to aż doskonały w swym kalectwie”
Nie zrozumiał.Tępa głowa przystrojona w piórka.
I za piórko się chwyta?
Urażony wmawianą mu niepełnosprawnością
postanowił zabić.


Leży skulony, co prawda ledwo muśnięty krytyką
lecz poczucie skopania w nim narasta.
Latał nisko ale miał poczucie wyższych sfer
to też czuje się bardziej zmoczony przez deszcz
niźli w rzeczywistości jest.


Purpurowa gęba nie od trzasku
Lecz to gniew już swe barwy do boju namalował
I po co ten spektakl nienawiści?
Myślał że samsonową siłę w genach nosi
a zlepek kilku słów powaliły go na ziemię
I to z taką siłą że najgorsze żmije
z podświadomości wypełzły
aby odwetu dokonać.

Plask tak głośny że wybudził jadowitą mściwość.
Leżąc skulony nie myślał o bólu ale
kreślił już w myślach plan zemsty.
Odwet!
To był instynktowny odruch
Automatyczny jak oddech
Jak zwężone źrenice pod wpływem światła
Nie że mógł, ale musiał
Inaczej nie byłby sobą

Wypluł mściwy jad
,,Wielki Pan Poeta”
I plujac jadem udowadniał w linijce pod spodem
że nie to żeby to był jad że to mleko z wymion krowich tryska
Przeczył sam sobie głupotę swą odsłaniając
a nikogo i tak nie obruszyła ta małostkowość.
Któż traktowałby poważnie ,,artystę” skopanego przez słowa
Lepiej żeby sobie oczy wydubał
Jeśli słowa które czyta potrafią
Zamienić go w potwora.

.. ,,Bublarzom", zwykłym amatorom piszącym ku pokrzepieniu serc ,,nękanym" przez pseudoartystów...

autor

*natchnionażyciem*

Dodano: 2011-01-03 16:05:32

Ten wiersz przeczytano 1096 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie