Pytanie o byt.
Dedykowany wszystkim zagubionym.
Kim jestem ?
Gdzie jestem ?
I co ja tu robię ?
W puste lustra krzyczę.
W puste twarzę krzyczę.
W pustą JA krzyczę.
Codziennie rano, starannie
nakładam nową maskę.
By tu przetrwać.
Codziennie staję się tym,
kim chcę.
I pomyśl. Co o mnie wiesz ?
A co ja o sobie wiem ?
Codziennie rano, starannie.
Zabijam się.
By tu przetrwać.
autor
kolejka_do_siebie
Dodano: 2005-02-05 13:31:40
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.