Pytanie o przyjaźń , o życia sens

Był ktoś , kto przyjaźń mi obiecywał , pozwalał miłować i żyć nadzieją , że to ma sens
Słowa , co iskierką nadziei były , teraz zupełnie inny wymiar mają , nie ma już nic , na czym zależeć mi może , słowa puste, obietnice bez pokrycia , co psują każdy dzień , gdzie dla mnie jest miejsce w świecie tak zimnym jak noce polarne, gdzieś hen

Gdzie dla mnie jest miejsce w twym sercu chłodnym , gdzie przystań znajdę dla uczuć mych
Czy los mi pozwoli powrócić w normalność , zapomnieć o tym co bólem jest , czy przyjdzie mi stanąć nad krawędzi skałą i z góry oglądać żywota kres

Są chwile , gdy tracę zmysły , są chwile gdy jestem pełen nadziei na nowy cud , nikt nie wybaczy ci jednak proroctwa , co burzyć może nadziei mur
To wiara w sens egzystencji , w życie do kresu dni , to ona dodaje mi sił , wiem czym jest wtedy miłość, wiem czym jest ból

Tak może wiecznie trwać moje pisanie , po zachód słońca , czy nocy zmierzch , myśl jednak kończy się kiedyś , nic nie trwa przecież wiecznie , wszystko ma swój kres .. ..


To , co ma swój początek , ma też i koniec , harmonią życia to musi być , by nikt i nic nie przeszło w zapomnienie , jak miłość która wzgardzoną jest
Nie pozwól mi proszę Panie zaznać goryczy z czary tej , nie pozwól mi proszę Panie bym wypić musiał to , co ludzką słabością jest

autor

schadel

Napisany: 2007-01-11 Dodano: 2007-01-11 09:47:36

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie