Rachunek sumienia
Gdy w dniu narodzin jak senna zjawa
Niedoświadczeni sobą patrzymy wokół
Nie znamy bólu...nie znamy prawa
Jak szumy wiatru na górskim stoku
Beztroska kwitnie gdy jako dzieci
Gonimy słońce gubiąc zmartwienia
Bo nasza radość najjaśniej świeci
Nie dla nas gorzkie lilie starzenia
Młodzieży kwiaty zwiędnięte w szkole
Bo my musimy...to dla przyszłości
Tysiące książek na naszym stole
Bezwartościowe w domu starości
I gdy dojrzałość do drzwi zastuka...
Nie rozpoznamy własnych korzeni
Bo mam rodzinę...pragnień nie szukam
Nie moje miejsce w barwnej przestrzeni
Na łożu śmierci...skończony człowiek
Zapytam siebie...nie jako pierwszy
Czy coś zyskałem...nikt nie odpowie
Zostanie tylko tych kilka wierszy...
autor
Revan
Dodano: 2008-11-26 18:00:45
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Warto pomyśleć o swoim życiu prz Twoim wierszu, bo
mądre słowa wypowiadasz.
Godnie życie przeżyć i zostawić po sobie dobro i miłe
wspomnienia-każdy chciałby chociaż trochę siebie
zostawić.
W przepieknym skrocie przedstawiles zycie
ludzkie,pozostanie tych kilka wierszy za to
jakich.Revanie naprawde masz talent znowu bede czytac
i uciekac w moja barwna przezstrzen.
rachunek sumienia...pięknie poprowadzona myśl...aż do
tej ostatniej chwili...pewnie coś wspaniałego
zostanie....chociaz tych kilka słów....
Wiersz bardzo treściwy nieźle zrymowany i dobrze
poprowadzony. Mam drobne uwagi w wersie 2 zbędne"sobą"
w wersie 15 "pragnień" znien na (przygód..doznań)
lub coinnego, bo nikt nie wyrzeka się pragnień.
pytanie o sens życia prześladuje człowieka od zarania
sadzę ,że to co wyniesiemy z domu szkoły możemy
przekazać ,a wiec coś po nas zostanie i naturalnie
wiersze. Ciekawe refleksje,dobry wiersz
Ciekawa tresc wiersza, kawalek opisanego zreszta
ciekawie zycia. Wiersz refleksyjny.
Pozdrawiam.
Ciekawe pytanie na łożu śmierci , czy coś zyskałem ?
czy coś po sobie zostawiłem ? . Wiersz skłania do
refleksji. Pozdrawiam
Wiersz który porusza...i który można czytać nie jeden
raz...
Trochę cierniami usłana ta Twoja ludzka wędrówka...
Wiesz, ciekawi mnie jak ten "rachunek" będzie wyglądał
za 20 lat, z perspektywy czasu i jaki klimat, jakie
refleksje wniesie do tego wiersza
Ode mnie plusik. Pozdrawiam
tylko lub az a umnie jeszcze potomkowie :) podoba mi
sie ten wiersz przeciez kazdy z nas chce zostawic
jakis slad po sobie:)
Piękna refleksja tak pragnienia najważniejsze a często
obowiązki kierują życiem lecz grunt rodzina i więzy to
zostanie razem z wierszami Bardzo piękny bo poezja
jednak w sercu Na tak!
Wiersz opisujący kolejne etapy życia.Ciekawy z ładnymi
metaforami ...mam nadzieję ze zostanie nie tylko kilka
wierszy:)Pozdrawiam