RADOŚĆ
Słoneczny poranek co więcej trzeba
kochasz to dam Tobie moją radość
jak ją odczujesz w sercu dzisiaj
to obdzielisz Nią cały świat
ona jest mędrcem bo rodzi światło
łagodność w uśmiechu i manierach
smutek niczego nie stworzy
tylko obojętność dla innych i złość
wiosna to odrodzone piękno
daje w darze pierwsze kwiaty
dla mnie ich naręcze przynosisz zawsze
ale proszę spójrz na nie uważnie
są piękne żyją lub wegetują
ale Człowiek to nie roślina
co pokarm przyjmuje śpi
i pracuje na zewnętrzną odmianę
jesteśmy młodzi zawsze duchem
gdy gonimy własne marzenie i pasje
miłość co różnorodne ma imiona
złapane w promienie słońca się zamienia
i już nie trzeba kończyć ..wystarczy
wiersz od początku przeczytać
Łódź,26.02.2008r. ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2008-02-26 02:54:17
Ten wiersz przeczytano 793 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
hmm..sami tworzymy radość..i od nas zależy jaki
będzie nasz dzień i życie...wiersz skłania do
przemyśleń..
Radość-piękny tytuł, tak jej mało mamy na co
dzień.Mądrze napisane "smutek niczego nie stworzymy
tylko obojętność dla innych i złość..." to
najmądrzejsze słowa! Gonimy marzenia ale po drodze są
i tacy, którzy dla sławy podstawią nie tylko nogę ale
skopią leżącego...Lubie Twoje wiersze bo płynie z nich
wielka mądrość!!!
łagodna twa radość;
teraz piszę, gdyż brak mi twych słów, przyznaję...