Radość
Uwielbiamy komplikować
to co naturalnie proste,
rozdrapywać i nicować,
bo wymaga tego postęp,
a im bardziej byt wspaniały
- głębiej szukać dziury w całym…
a ja chcę ciebie kochanie
nauczyć sztuki patrzenia,
pokazać kiedy dzień wstanie
jaka niezwykła jest Ziemia,
jak jaśnieje w moim wzroku,
choć powieki półprzymknięte,
bo nie zmąci nic widoku
tego co naprawdę piękne:
skrawek łąki, lasu, nieba,
każdy człowiek i myśl płocha…
jak niewiele nam potrzeba,
by to wszystko kochać.
autor
anna
Dodano: 2021-03-07 07:07:37
Ten wiersz przeczytano 1748 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Miło poczytać :)
I niech w nas trwa ta radość życia, aż po
kres.Pozdrawiam niedzielnie.
Mogę powiedzieć, że tak jest.
Moja Ziemia jest najpiękniejsza.
Choć pewnie są i inne piękne.
I kraje też są. Pewnie tak jest.
Warmia jest najpiękniejsza dla mnie.
Tu tylko umiem żyć.
Mądrość polega m.in. na tym, by wiedzieć, kiedy trzeba
poszukać "dziury w całym", a kiedy nie warto, kiedy
lepiej cieszyć się tym "całym" nie zauważając "dziur".
Piękny wiersz w treści i formie. Często mamy klapki na
oczach i nie widzimy tego, co piękne czy istotne.
Pozdrawiam słonecznie i radośnie:)