Rady dla małolata

To miło, dobrej i Tobie,
Bogdanie, hejka :)

Dobrej i spokojnej nocki, rozmowa z Tobą to czysta
przyjemność, nie ma nic do wybaczania. Hejka ;]

Rozumiem, no u mnie czasem było też przysłowiowe
szukanie dziury, bo bywali też krytykanci, nie
krytycy, ale sporo uwag było słusznych, również, poza
tym każde przyglądanie mi się spowodowało, iż starałam
się aby wiersz był dopracowany i tak mi zostało, co
nie znaczy, że nie zdarzają się błędy, nie jestem
nieomylna, sądzę, że nikt z nas nie jest.
Dobrej nocy Bogdanie, wybacz, że zajęłam tyle miejsca
:)

Zdecydowanie wolę formę Bogdanie, co do poprawiania -
ja, na początku mojej drogi „wierszoklety" nagminnie
nadużywałem zaimków osobowych - do dziś rumienię się,
na samo wspomnienie, i chwała za to że mnie
ochrzaniali za to, tak samo z inwersjami. Pozdrawiam.
:)

Witaj Bogdanie/Bogusiu
chyba też mogę się tak zwracać?
Oczywiście mnie jest miło, gdy zwracasz się po
imieniu, zdrobnienie też jest ok.
Dziękuję serdecznie za re komentarz odautorski. Też
uważam, że słuszne wskazówki są dobre, oczywiście pod
warunkiem że są podane w życzliwym, nie kąśliwym
tonie, bo ten ton jest msz ważny.
Tak poza tym, ja też przeważnie piszę wiersze
rymowane, no może bardziej rytmizowane, bo kiedyś
zaczęto mi zwracać uwagę, że moje rymy są zbyt
dokładne,/kiedyś takie były/ i obecnie dlatego są
mocno oddalone, w zasadzie piszę bardziej rytmicznie,
niż stricto rymowane, ale lubię i zawsze będę lubiła i
ceniła rym, tylko dziś jest inna tendencja, a wiersze
białe bywają bardzo dobre i nie każdy potrafi je
pisać, choć dziś stawia się na bardzo hermetyczne
wiersze, a ja wolę prostotę chyba, ale cenię też
twórców którzy serwują, że tak powiem gimnastykę
intelektualną, mnie jednak lepiej się pisze wiersze,
można rzec stylizowane na klasykę, ale czasem zdarza
mi się coś napisać bardziej w bieli, a co do ambicji,
to powiem tak, warto je mieć, ale oczywiście jeśli
mamy ochotę się powygłupiać czy napisać coś
żartobliwego, a żart też nie każdy potrafi napisać,
nawiasem mówiąc, np. dobrą satyrę, bo to też jest
sztuka, to niech to robi.
Zatem ja nie mam nic do humorystycznych wierszy, też
je lubię, choć akurat ja wolę te poważniejsze, ale
jako przerywnik też czytam te humorystyczne. Poza tym
różnorodność jest istotna i dzięki niej nie ma nudy,
gdyby wszystko było li tylko śmiertelnie poważne, to
byłoby bardzo niefajnie, także też proszę byś mnie
dobrze zrozumiał, iż ja nie jestem przeciwniczką
dobrego humoru, nic podobnego.
Do linku zajrzę, dzięki za poświęcony czas w
komentarzu,
dodam, iż na beju miałam wielu poprawiaczy, niestety
wielu było kąśliwych i przychodzili głównie do mnie,
to było bardzo niszczące mnie nerwowo, ale dziś z
perspektywy czasu jestem im wdzięczna, co nie znaczy,
iż uważam, że wznoszę się na wyżyny, doskonale wiem że
nie, a poza tym, msz nawet ludzie świetnie piszący nie
mają wszystkich wierszy na najwyższym poziomie, jeden
wiersz jest lepszy, drugi gorszy, ale jeśli ktoś wcale
nie szlifuje wiersza, to raczej jego pisanie się nie
zmieni, no i jeśli nie chce tej zmiany, nikt nikogo na
siłę do tego nie przekona, że warto pracować nad
wierszem, jeśli sam tego nie będzie chciał, to już
zależy od niego, jeśli ktoś nie chce korzystać ze
wskazówek, to jego wola, msz...
Ja wiem, że dużo zawdzięczam temu iż przez wiele
miesięcy byłam poprawiana i było mi przykro, że do
mnie x osób przychodziło i widziało każdy mój błąd, a
nie pisałam gorzej, niż inni, a u innych nie, ale
dzisiaj dzięki temu jestem bardziej uważna, co nie
znaczy, że bezbłędna, oczywiście że nie, może mam
mniej inwersji, ale też się zdarzają, no i moje
literówki czy interpunkcja też bywa, że szwankuje, jak
ktoś poprawi to jest to na plus, ale bez dowalenia, bo
to nie jest fajne.
Sama rzadko daję wskazówki, choć czasem tak, bo
niestety wiele osób nie przepada za nimi...
Pozdrawiam serdecznie, wybacz gadulstwo :)
Dobrego wieczoru życzę Bogusiu/Bogdanie, nie wiem jak
wolisz?...

Witaj Grażynko - myślę, że mogę tak się zwracać :) z
większością Twoich uwag się zgadzam - ale myślę, że
zbyt dosłownie podeszłaś do tego wiersza. Ja nie
twierdzę, że wiersz rymowany jest lepszy od białego -
wiersz biały jest dla mnie jeszcze nie odkrytą plamą
na mapie. :) Wiem, że tendencje w poezji zmieniają
się, ale - tak jak pisałem na początku, w swojej
„wizytówce” pisać zacząłem grubo po pięćdziesiątce, w
mojej świadomości wiersz nieodłącznie wiąże się z
rymem - biały wiersz, jak pisałem powoli odkrywam. Pl
zadaje pytanie - jak się pisze wiersze? więc z
automatu idzie przekaz o rymach. Co do humoru...
Dzieciak ma czas na oswojenie się z tematem, jak
zacznie pisać i dorastać - sam wyciągnie wnioski, że
pisząc o np. powodzi w której ucierpiały miliony ludzi
należy zrezygnować z żartobliwej formy. I
najważniejsze - ja w żadnym wypadku nie miałem na
myśli, by w imię pisania pozbyć się ambicji - pozwól
że wyjaśnię - pisząc kiedyś na forum, zauważyłem, że
wielu ludzi strasznie się spina, gdy ktoś z bardziej
doświadczonych kolegów doradza mu np. w kwestii
nagminnego nadużywania inwersji - strasznie się
podniecali i poczytywali to za przypierniczanie się za
przeproszeniem, i powstawał kwas. Ja osobiście za
każdą słuszną uwagę czy radę byłem i jestem
wdzięczny. To właśnie miałem na myśli - nie uleganie
mitowi, że jestem pępkiem świata i wszystko wiem.
Dlatego napisałem o zachwytach i krytyce. Poza tymi
uwagami zgadzam się całkowicie, a co do wierszy
rodzących się w bólu... w poniższym linku. :)
Pozdrawiam serdecznie i łącze wyrazy głębokiego
szacunku, miłego wieczoru życzę. Bogdan.

Ps. Pierwszy utwór adekwatny, ale i reszta super,
zresztą na pewno znasz.

https://www.youtube.com/watch?v=nC4MCD0DKF0

Sorry za literówki - miało być nie ma /ma/ dobrych
przepisów, bo każdy z nas jest inny/nie innych

Fajnie, dobrze napisany wiersz,
ale nie do końca się zgadzam z radami, bo wychodzi na
to, że tylko wiersz rymowany jest w cenie, tymczasem
ja lubię nie tylko rymowane, choć mam ogromną do nich
słabość, ale sądzę, że białe też są dobre, a dziś
wręcz rymy/ taka niestety jest prawda nie są modne i
króluje biel/ choć oczywiście modzie nie musi ulegać,
ale style się zmieniają wraz z epokami, poza tym humor
jest fajny, ale w wierszach msz warto podejmować różne
tematy i te trudne niekoniecznie trzeba podawać z
humorem, gdy np. piszemy o przemocy, wojnie, chorobie
itp.
Poza tym z wiersza wynika, że mamy pozbyć się ambicji,
msz to nie jest dobra droga do tego, aby starać się
pisać jak najlepiej, nawet, jeśli polegniemy, to msz
warto podejmować próby, a że możemy się sparzyć, życie
też nas parzy, ale czy dlatego ze wszystkiego należy
rezygnować?
Co do pokory, tak z tym się zgadzam, iż dobrze mieć
dystans do siebie, choć po x latach pisania, sądzę, że
potrafimy odróżnić co jest lepsze a co gorsze.
Msz nie dobrych przepisów, bo każdy jest innych i
każdy powinien sam poszukiwać swojej drogi, ale wiersz
mi się podoba, nie powiem, choć małolatem nie jestem.
Pozdrawiam serdecznie :)
P.S Najlepsze wiersze ponoć rodzą się w bólu, nie z
przyjemności, tak ktoś, nie ja powiedział, dawno temu,
msz miał dużo racji.

Witam serdecznie, dziękuję bardzo za obecność i dobre
słowo, pozdrawiam! :)

Starannie, ciekawie, super pomysł na wiersz, brawka za
wykonanie :)

Dziękuję za czytanie :)

W szczegółach dopracowany przepis na wiersz i pisanie.

Brawo za podejście do tematu z szacunkiem i pokorą.
Syn będzie zadowolony:)

Pozdrawiam uskrzydlona, a na kawie u Pana Bodka byłam
także, ale chyba o 2 w nocy ;)))

nieważne*
Każdy pisać może, jeden lepiej drugi gorzej ;) Kto
aspiruje do bycia prawdziwym poetą, musi przeżyć fazę
wierszoklety. Dobrze, że jest taki portal jak Bej, na
którym można nabrać wprawy w pisaniu wierszy. Msz, te
pisane sercem i z sensem są najpiękniejsze :)
Miłego dnia :)

Witam kochani - bardzo dziękuję za czytanie - Nel-ka -
ja myślę że nie o punkty tu chodzi - ot, drobny
przykład - ja po przeczytaniu wiersza pana Bodka
„Poranna kawa” miałem „zrobiony dzień” - może coś ze
mną nie tak, ale po tak ciepłym wierszu, ja nie chodzę
- ja unoszę się 2 cm nad ziemią :) Też tak macie?
Świadomość, że chociaż jednej osobie mój wiersz sprawi
przyjemność,radość, że będzie wyjątkowym dodatkiem np.
do porannej kawki - to uskrzydla - pozdrawiam gorąco.
:)

Ważne, by była z tego przyjemność, a ktoś zawsze
poczyta.
Pozdrawiam :)