Rankiem
Uciszył rojne ptaki pochmurny poranek,
postrącał wiatrem rosę z liści drzew
zielonych.
Nad łąkami mgłę zwiewną malował obrazem,
uśpione wzgórza lekkim przyodział
welonem.
A kiedy z biegiem godzin oddawał
władanie
zza chmur wyjrzało słońce gdy było w
zenicie.
Zaś ciepłem zapachniało, wolno i leniwie
znów jak dawniej nad błonie powróciło
życie.
Rozkwitła w pełnej krasie rozmajona
jabłoń,
w swych kwiatach ugościła pracowite
pszczoły.
Częstowała nektarem na swym białym
łonie,
czcigodnym gościom - wonne rozłożyła
stoły.
Pobiegłem w maj barwiony krętą ścieżką
czasu,
wśród traw koszonych świeżo, odnalazłem
siebie
i kładkę z pnia nad stawem latami
zmurszałą.
Lecz nie widziałem chłopca co tam boso
biegał.
Komentarze (68)
Wspaniały wiersz
pozdrawiam serdecznie:)
Przemijajacy czas ma te zalete, ze nie mozna go
przekupic.
Witaj Kaczorku.....Czas biegnie nieubłaganie i
wszystko się zmienia, marnieje, starzeje, a my
niestety, nie mamy na to wpływu - piękny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko i życzę, miłego wieczorku.
Dziękuję Ci, za miłe wizyty:)
czytam i zachwycam się...kaczorku, ciepło pozdrawiam
Przy takich wierszach można odpoczywać Mnóstwo pracy
ale efekt wspaniały.
Zachwyciłeś.
Pozdrawiam.
Pięknie, obrazowo z nutką nostalgii,
jak to dobrze, że na portalu są osoby, piszące w taki
cudny sposób!
Przeczytałam z wielką przyjemnością, nie pierwszy raz
zresztą.
Pozdrawiam kaczorku serdecznie!
"miłej" - literówka!
Kładką wolno przejdziesz dzięki dorosłości,
lecz czy tam dostrzeżesz okruchy przeszłości?
Milej niedzieli.
Przepiękny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Czas, czas, czas - to on wlazł i robi swoje.
Bo ten chłopiec wydoroślał buciki już za małe ,lecz
serce pozostało te same czy nie tak?
Z biegiem lat patrzymy w przeszłość i szukamy siebie.
Bogatsi w doświadczenia, odmienieni znakiem czasu nie
zawsze odnajdujemy tę dziewczynę, tego chłopca sprzed
lat. Pozdrawiam.Piękny wiersz Kaczorku.Przytul kreskę
do słońca. Pa.
przeminęło, pozostało we wspomnieniach,,,pozdrawiam :)
przyroda pokazuję nam prawdziwe życie