Ratuj

Ilonko bardzo smutny wymowny w sojej terści jest twój
wiersz
Podniesiesz się tylko daj sobie szansę i wyjdź do
ludzi na łono natury i spójrz w niebiosa

Ilonko ja Ci mówię wstań Pozdrawiam serdecznie:)

bardzo wymowny

Zawsze jest nadzieja. Dzięki doświadczeniom stajemy
się mądrzejsi. Życie zawsze można zacząć od nowa.
Pozdrawiam serdecznie.

Wymownie...powtarzająca się tendencja-jak trwoga to do
Boga...dobrze, że jest jeszcze szansa na
ratunek-pozdrawiam ciepło

Taka ciężka ale wymowna ta miniaturka.
Pozdrawiam.

głośne wołanie o pomoc zranionego serca...czuć ten ból
i osamotnienie..dobry wiersz

Smutno, powiedziałabym, że wręcz dramatycznie...jednak
i z takiego stanu można się podnieść.

przemienność; ukryte prawa, proste rządzą światem,
tylko im pozwól, bo po złym przychodzi dobre. Nie
trzymaj się złych emocji spojrzyj na nie choć odrobinę
z boku. kiedyś Orbit Wiru zmieni się w Ocean Spokoju.
Szukaj przyjaciela prawdziwego, rozmawiaj o tym.... mi
to pomogło

Niech peelka jednak wierzy , ze wstanie...wtedy
wstanie:)
Pozdrawiam:)

Pofrunęłaś w uzależnienie miłości.Wiersz dobry.

bez słów...
sporo emocji

piękna miniatura...smutna, ale ile emocji...:) miłego
wieczoru

Powstań proszę nie poddaj się niewoli
pozdrawiam:)

Jest poetycko i wierszowo. Podoba mi się. Zostawiam
głos.