razem...bez Ciebie

Budzę się rano,pierwsze co robię,
w Twoją stronę odwracam głowę.
Znowu Cię nie ma...nigdy nie było,
lecz co dzień sprawdzam,może,gdy spałem coś się wydarzyło...
Naiwność.Znienawidzona siostra nadziei,
lecz nie pokonam jej,zbyt pragnę,by spełniło się marzenie.
Gotuję znów zupę,wiem,że stoisz za mną,czule się uśmiechasz,
lecz,gdy odwracam się,by Cię pocałować...znowu Cię nie ma.
Jem w samotności,rozmawiając z Tobą,
jakbyś tu była,czuję ciepło Twoje.
Przecieram oczy,by upewnić się,że to nie sen,
i znów to samo,nie ma tu Cię.
Wstaję bez chęci,spacer i zakupy,
kupuję różę,może tak lubisz?
Położę ją pod drzewem,zabierzesz potem,
bo teraz nie ma Cię...sam wracam do domu.
I znów rozmawiamy,śmiejemy się,noszę Cię na rękach,
tak lekka jesteś...bo przecież Cię nie ma.
Zakupy w kąt ciemny,jak wszystkie kąty mej celi,
oglądamy telewizję,mówię...sam do siebie.
Pójdę już spać,przytulam kołdrę,jakbym tulił Ciebie,
lecz zimno mi i żle...bo nie ma tu Ciebie!

autor

rebel

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-17 10:55:35

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie