Ręce na biodrach

Żeby to zrobić, trzeba się najpierw pochylić.
Pochylić głęboko, przykucnąć albo klęknąć.
Taki skłon, kiedy pierś prężą najpierwsi,
kiedy dumnie podnoszą czoło,
zdaje się być wywrotą,
zaskakującym odwrotem dla tych,
których nie nudzą autostrady.

Trzeba poczuć się w jednym miejscu.
Wytrącić prędkość, zaciągnąć hamulec,
zakotwiczyć w chwili, ale nie dla siebie.
To próba ugięcia zesztywniałego karku,
choć patrzyło się po wierzchołkach.

Wreszcie można uklęknąć,
wyciągnąć dłonie,
ręce co najpierw były na biodrach,
mogłyby dotknąć stóp bliźniego,
ale czy potrafią umywać nogi?

Jezusie, kto z nas jest czysty?

Wesołych Świąt i wszelkich dobrodziejstw płynących od Zmartwychwstałego Pana.

autor

marcepani

Napisany: 2019-04-18 Dodano: 2019-04-18 21:40:19

Ten wiersz przeczytano 1636 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie