Refleksja

Du siehst mich nicht

Smutek to szczęście gdy z kamienia mam serce,
Tak mnie oceniają, choć nic o mnie nie wiedzą,
Ludzie mówią, że nie potrafię kochać...może mają rację?
Ja jednak nie umiem, nie potrafie sie otworzyć,
na ludzkie serca, na druga osobe...
Ciagle jednak próbuje, szukam jakiegoś rozwiązania,
Logicznej przyczyny, może zaniedbania?
........................................
Tak bardzo chcę móc wykrzyczeć to co teraz czuje,
Nie wiem w jaki sposób i jak Ty zareagujesz...?
Kiedyś byliśmy razem bo coś nas połączyło,
Lecz ja to przerwałam... teraz nawet nie wiem czemu?
A jak mi źle z tą decyzją było...
Natomiast teraz, gdy czasem sie spotkamy,
W sercu zaszły już poważne zmiany,
Nie umiem wytłumaczyć, nie umiem ocenić,
Może następnym razem postaram się cos zmenić?
........................................

autor

Zakonnica

Napisany: 2005-04-05 Dodano: 2005-04-05 20:46:52

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie