refleksyjne milczenie

Widzę tu inspirację wierszem Ziemianina:

"Z tobą choćby pomilczeć
jakże jest ciekawie
gdy siedzisz cała piękna
przy swej małej kawie

I podnosisz filizankę
nie nazbyt wysoko
jakbyś chciała sprawdzić
czy jeszcze jest po co

Włosy twe kochane
oczy twe kawowe
jakże cię podziwiam
w tej cichej rozmowie"

Pozdrawiam

Jestem pod wrażeniem... Pięknie!

Fajna laurka - kiepski wiersz.

jakaż piękna musi być ta miłość gdy milczenie z
ukochaną nie jest męczące , a jeszcze podziwianie jej
w takiej ciszy .....

Ale piękny wiersz, bardzo dużo w Tobie uczucia. To
jest najpiękniejsze, że piszesz prosto z serca

razem pomilczec to sztuka, ktorej czasami brakuje -
cieplo bije z twoich slow

milczenie czasem znaczy wiele....innym razem....bardzo
wiele...kto nauczy sie je czytac bedzie wielki...i
szczesliwy...zycze powodzenia....i rozmowy raczej bo
bez niej....

Refleksyjnie pomilczec- to takie typowe dla
mezczyzn,,,bez wysilku,,,bez zobowiazan,,,bez
obietnic,,,a potem sie dziwia ze reflaksyjnie zostaja
porzucani...
dobry wiersz.

zmysłowa cisza jak bardzo potrzebna by stanąć na
chwilkę i zobaczyć to co czasem nam umyka+

refleksyjnie jest - ale prawdziwie się dziwię -
kobieta niemowa? - wszak zdrowa - zamilknie niepowiem
ale milczenie takie, po ciele mrowiem - nic dobrego
nie wróży - niech zę wraca z podróży - za oknem, bo
wyciagam wnioski okropne - obraziła się....