Regeneracja

Krytyczna chwila

otworzyła drzwi

do nowej nadziei



Zmęczone ciało

trwa wytrwale

na ziemskim wale



Zranione serce

W swej regeneracji

nie szuka racji



Wyschnięte łzy

koją oczy

od niemocy



Zwichrzone myśli

porywa wiatr

w inny świat



Ślepa wiara

umiera powoli

i juz nie boli



Gluchy krzyk

odbija echo

o niebo



Kręte ścieżki

obsiane zielenią

pędzą ku marzeniom

autor

suzzi

Napisany: 2005-06-07 Dodano: 2005-06-10 07:14:22

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie