Z rejestru obserwowań

Pięknie jest umierać jeszcze za życia, panie Kurcewicz.

Zabrałam wczoraj moją znajomą na
fantastyczną wycieczkę po oddziale
zamkniętym, ale ja na to wolałam
mówić: „pudełko skarbów”, więc

zatwierdziłyśmy moją wersję
nazewnictwa. Opowiedziałam jej
historię pewnej dziewczyny, którą
matka zamknęła tutaj trzy lata wstecz

od dzisiaj. Miała wtedy przy sobie żółtą
kaczkę, lalkę barbie bez głowy, pluszaka i
niewielki młotek, którym chciała porozbijać
nam głowy. Moja znajoma była tym faktem

zbulwersowana, ja wręcz przeciwnie –
zgodziłam się z pacjentką. W tym szpitalu
pracowali lekarze z defektem mózgu, w końcu
to oni gwałcili niewinne dziewczynki, toteż

myślę, że każda miała prawo do własnego młotka.

autor

tokio hotel

Dodano: 2009-03-12 14:23:57

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie