reklama to ma siłę ...

Umarł chłop i przyszedł do Piotra w zadumie:
- Powiedz drogi Piotrze, bo wybrać nie umie, gdzie mam swoje kroki, teraz pokierować. Bądźże mi doradcą i mnie tam poprowadź, gdzie powinien duch mój na wieki przebywać i po ziemskich trudach w końcu odpoczywać.
- Sam musisz dokonać wyboru w tym względzie, każdy swoją nitkę jako pająk przędzie. Od chwili narodzin, aż po kres istnienia, nie pomogą prośby, ani twe westchnienia. Jaka była droga taki i jej kres, a czy tam jest anioł, czy też czarny bies, to już tylko Pan Bóg oraz ty ocenisz. Teraz już niczego na pewno nie zmienisz. Pokażę ci Niebo jak w środku wygląda. Ty je sobie dobrze w ciszy pooglądaj i zobacz, czy owe miejsce ci pasuje i czy twoja dusza tego potrzebuje.
Weszli w progi Nieba, a tam w koło cisza, każdy siedzi w kątku, jak kościelna mysza. Wszyscy w białych szatach i w jasnym błękicie, wiodą swe edeńskie, bogobojne życie.
- Ale cisza w koło, nie ma tu zabawy, taki wieczny żywot jest troszkę nudnawy. Po bezruchu często bolały mnie kości, nie miałbym z takiego życia przyjemności. Niebo nie jest dla mnie, kopa potrzebuje, tu się nie nadaje z Nieba rezygnuje.
Więc poszli do Czyśćca, tam też cicho było, ale się już bardziej mu swojskim jawiło. Czasem ktoś wstał z krzesła i krzyknął, że basta i walnął w łeb własny się wałkiem do ciasta. Inny w swej euforii, biegł calutki bosy, bo mu buty zdjęła, ta od ostrej kosy i swoją ucieczkę kierował do światła, ale tamta droga wcale nie jest łatwa. Zatem usiadł w kucki i płacze jak malec, że w Czyśćcu się czyje jak w placku zakalec.
- Tu także jest dziwnie. Pokaż drogę trzecią, bo czas mnie dość pili, a godzinki lecą.
Weszli więc do Piekła, a tam śmiech i tańce, diabełki szarżują, wyprawiają harce. Muzyka na fula z głośników puszczona i każda diablica jest zadowolona, a diabły wiekowe w kącie piwo piją i dusze te z piekła w piwnej piance myją.
- Patrz Piotrze tu wszystko jest co mi potrzeba, po co mnie ciągnąłeś w stronę Czyśćca, Nieba. Całe swe istnienie tylko się bawiłem w rozpuście, hulace i błogości żyłem. Tu w Piekle me miejsce, tu na mnie czekają, patrz już piwo leją i kufel podają. Diablice się tulą, dyskoteka bawi, tu się relaksuje i w rozkoszach pławi.
- Sam sobie na Piekło życiem zasłużyłeś, bo tylko w rozrywkach cielesnych bawiłeś - i go Piotr opuścił. Wtem cicho się stało, i mroczną postacią za rogiem zawiało.
- Marsz do kotła chłopie, męki cię czekają i diabły tortury na cię wymyślają. Będą gotowali i piekli twą duszę, jeszcze ty zobaczysz, co znaczą katusze.
- Zaraz moje diabły, zabawa być miała....
- Twa dusza, ty głupku reklamę widziała.
- Ach pozory wstrętne, tak bardzo męczycie, że w życiu po śmierci, też ludziom psioczycie. Wszędzie te reklamy mamią nasze oczy, pokazując produkt tak bardzo uroczym, a w rzeczywistości z kwitkiem zostajemy, a często i w Piekle samym lądują.

autor

szuflada

Napisany: 2018-03-15 Dodano: 2018-03-15 19:04:36

Ten wiersz przeczytano 1302 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie