remont

tak, z tymi chorobami nietrafnie, zaraz coś tu zmienię

Dzięki Zosiu:)

Dziękuję bardzo Wszystkim Państwu za ciekawe
komentarze i uwagi.

Magdo - zastanawiam się cały czas nad tym NIC. Masz
chyba rację, na chwilę coś zostaje, później NIC.
Różnie moje myśli w tej chwili się układają. W
momencie pisania tak czułam, jak powyżej, więc chyba
zostawię, bo to zapis chwili i tego co w tej chwili
się czuło.
Napisałam ten tekst mniej więcej miesiąc temu.
Właściciel domu handlował marmoladą:) a ja lubię
słodycze:)
Mamy coś wspólnego. No i charakter pisma - równe,
wyraźne, pełne wdzięku literki:))

Co do wyjątkowości tekstu - jestem odmiennego zdania,
ale dziękuję.
To jest taki sobie tekst. Nie porywa i nie urywa:)))
Leżał i leżał, a ponieważ nie rozjaśniło mi się na
tyle, aby zrobić z niego coś porywającego, ulitowałam
się nad biedakiem i powiedziałam: "Idź do ludzi, może
Cię udoskonalą":)))

Miłego popołudnia moi drodzy

Ciekawie.
"poznaję choroby
po buteleczkach i miksturach nieznanych"
Niełatwo poznać... :)

Kiedy się spotka bratnią duszę ,jest wewnętrzny
przymus,by zgłębić tajemnicę jego jestestwa.Rzecz
niezmiernie delikatna.Chciałoby się wejść dać
wszystko.Wszystko w naszym ludzkim ograniczeniu jest
niemozliwe.Wtedy pozostaje danie 'nic'.Tak Twój wiersz
ciszo do mnie przemówił.A jak pisanie przemawia to
podobno nazywają to poezją...
Pozdrawiam

Ciekawy wiersz Ciszo.Dom jednak z duszą.Każdy ją ma -
stare zapiski, sposób zabudowy, listy, charakter
pisma, może obrusy, zastawy,książki. Ten też ma duszę,
a znaleziska świadczą o jego właścicielu. Wiesz, chyba
nie zgadzam się czytając uważnie zakończenie, bo to
nieprawda, że nic nie nie pozostawiono.W literach
zawsze jakiś przekaz, są nośnikiem informacji(ukrywam
wiersz)
A może w milczeniu wiersz zostawiam.
Może ktoś kiedyś odnajdując będzie odkrywał peelkę,
jak teraz ona tajemnice domu. Tak pogdybałam wybacz.

Ciekawy wiersz i znalezisko też (przy okazji remontu
poniemieckiego domu).
Nie trafia do mnie ostatnia strofa, ale to mój
problem:) Miłego dnia.

demono, peel chyba dawno nie zyje, to wyglada na
remont bardzo starego domu... i puenta na to wskazuje
(ale moze sie myle;)

'Poznaję choroby po buteleczkach i miksturach
nieznanych' wspaniała metafora. Może nie są już
peelowi potrzebne, a może postanowił odciąć się na
jakiś czas by w samotności zdefiniować, określić na
nowo swoją tożsamość. Czy odnajdzie ukryty wiersz
peelki? Pierwsza klamka otwarta a to dobry początek.
Serdeczności.

przemawia bardzo, dobra puenta...
napisalabym /zzolkniete/ i dala czas terazniejszy tu
- lezy, udaje sie - masz wiekszosc w tym czasie;
/pewnosc/ kreseczka,

pozdrawiam;)

stary dom odkrywa swoje tajemnice. Dobry pomysł by też
coś swojego zostawić pod podłogą.

dobrze się czyta - z zaciekawieniem wchodzi się w
historię domu, czy też bardziej jego właściciela -
podoba się, ale uwagi Mirabelli słuszne.

lubie stare domy, te poniemieckie znam z dzieciństwa z
wyjazdów na wakacje, i polskie i różne tu i tam

Piękny wiersz. Dobrze,że (nic) w nawiasie:)
Tak jakoś odczytałam,że być może zaczepiłaś Hessego
:)Ale to tylko moje gdybanie :)
Pozdrawiam:)

Och przepraszam to były karteczki :)

Dzień dobry , to chyba jeden z najbardziej wyjątkowych
wierszy w twojej twórczości , ( mam nadzieje ze nie
ostatni:)) faktycznie udało ci sie otworzyć przed
czytelnikiem , wzruszajac - acha maleńka uwaga
wydaje mi sie ze pożólkniete liście mnie osobiście
przeszkadzają wolałabym pożółkłe i tak właśnie
czytam - spokojnego dnia Ciszo