Restauracja Pod Łopianem

Raz żuczek jedząc kolację,
rzekł: „ otwórzmy restaurację!
Tak dobrze gotujesz słonko,
masz talent, droga żonko. „

Żuk ochoczo wstał nad ranem,
mocuje się z dużym łopianem,
liść przygina, podwiązuje,
restauracji dach montuje.

Z sitowia ściany wyplata,
chce zdążyć przed przyjściem lata,
bo o tej porze na łące,
owadów będzie tysiące.

Budowa prawie skończona,
podłoga mchem wyłożona,
jeszcze tylko stoły, ławy,
do zrobienia tu zostały.

Z bielutkiej kory brzozowej,
mebelki są już gotowe.
dobrze się lokal prezentuje,
gości tylko tu brakuje.

Rozesłali zaproszenia,
powiesili ogłoszenia:
„ Restaurację Pod Łopianem
- otworzymy jutro ranem!

„ Niech już dzisiaj każdy pości,
bo na wszystkich naszych gości
i tych głodnych i spragnionych,
czeka kuchnia mojej żony. „

Suchych trawek mieszanina
i krojona koniczyna,
mniszka mlekiem jest polana
- głodnych czeka jutro z rana.

Zawijane z listków wyki
- „ palce lizać naleśniki”,
pyłkiem miłka nadziewane,
słodkim miodem są polane.

„ Niebo w gębie” – to sałatka
a zrobiona jest z bławatka,
to biedronek ulubiona,
sokiem mszycy jest skropiona.

Nektar z kwiatów wyborowy,
ciepły napar jest lipowy
i herbatka rumiankowa,
rosa czysta, no i zdrowa.

A tych potraw jest bez liku...
goście siedzą przy stoliku,
żuk przyjmuje zamówienia
i podaje w okamgnieniu.

Dziś przybyło dużo gości,
by spróbować tych pyszności,
wszystko kusi aromatem
i zjadane jest ze smakiem.

Za jedzenie każdy płaci,
ciężka praca się opłaci
lokal przyniósł im profity
- każdy lubi chodzić syty.

dziękuję Bomi poprawiłam

autor

kilcik

Napisany: 2010-03-05 Dodano: 2010-03-05 12:30:56

Ten wiersz przeczytano 3826 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie