retro miłość
przyleciała
na małym kawałku tęczy
spłynęła kolorami
pod stopy
wolno szłam
wprost w jej lepkie ramiona
omijając spłakane kałuże
i rozpachniała moja dusza
konwaliami narcyzami
odurzona
nie dostrzegłam
że wpadam w sam środek tornada
zmienny wiatr targał mną
jak łódeczką bez żagla
ale nie zatopił
teraz gubię kolory wiosny
miłość zabarwiła się
głęboka czernią
osiadła na listopadowych
gołych gałęziach
a my śmieszni kochankowie
bardzo banalnego romansu
milczymy
tylko ja nadal wiosenna
pełna nadziei i ciebie
idę dalej
a za mną podąża jedno pytanie
co to była za miłość
taka retro
bardzo niemodna
zapadana
jesienna ...
autor
smutna2013
Dodano: 2015-11-21 15:43:47
Ten wiersz przeczytano 1080 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Smutna ta miłość skoro zabarwiła się na czarno
pozdrawiam
Ładnie prowadzony wiersz, porusza i zastanawia.
Jak ładnie, taka retro jesienna miłość. Pozdrawiam
Alicjo serdecznie:-)
..."tylko ja nadal wiosenna
pełna nadziei i ciebie" - pełna Ciebie - zabieram...
Wcale nie musimy podążać za modą.
Ładnie, romantycznie, tak tetro, pozdrawiam:)
"milosc taka retro,niemodna, jesienna", wspaniala ta
milosc, bardzo na TAK.:)
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo ładny wiersz Pozdrawiam:))
ładny wiersz, lecz smutny:)