Rezygnacja - Próba Odnalezienia

.........kartka z pamiętnika..........

Gdzie się podział mój autorytet?
Znowu gubię drogę do celu i ląduję w przytułku dla "chorych".
Dlaczego boję się swojego szczęścia i ukrywam je przed innymi?
Już widzę jak wyciągają po nie ręce; biją się po m....ie; wyzywają od k....w!
Pewnie stojąc na podium chwały, zastrzelono by mnie przy pierwszej sposobności.
Co się dzieje?
Dlaczego wybieram ścieżkę szatana?
Ogromna przegroda między mną, a ludźmi.
Zbyt wiele przez nich wycierpiałam,
a ciągle myślę tylko o nich!
Gdzie ja się znajduję na tym obrazku?
Ciągle mnie tam brakuje!
Pojawiam się na krótko i znikam; moje miejsce zajmuje ktoś inny.............
Boję się - może mnie wyśmieją?, a z pewnością przeszkodzą w dotarciu na wyznaczone miejsce.
Czemu kulę "ogon" jak pies? Boję się burzy?
Nic z tego nie rozumiem..........
Nie rozumiem świata...............
Nie rozumiem ludzi; niewiem jacy są i czego chcą.
Nie rozumiem siebie; ciągle uciekam od własnych wartości - pozwalam, aby ktoś przyswoił mi swoje własne!
Coś wisi nade mną; coś, co oddala mnie od marzeń.
Przygotowałam już spluwę - noszę zawsze przy sobie.
Jak tylko się dowiem i zobaczę co lub kto to, zastrzelę i wypatroszę.
Być może mamę zabiorę ze sobą........
Coś lub ktoś płata figle i myśli, że jest zabawny.....
Przełamuję lody!
Mam ICH po dziurki.........
I tak mi nie pomagają.......
Już tylko JA pozostaję...........nadal jeszcze skowyczę.......
Jestem jak zabłąkany Pluto, który nie umie spytać o drogę..............................

............napisane dosyć dawno, dziś mam całkiem inne podejście; w końcu wszystko zależy od nas samych............

autor

Łasiczka

Napisany: 2004-08-04 Dodano: 2005-03-28 08:48:58

Ten wiersz przeczytano 698 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie