REŻYSER I AKTOR p
ponury pomruk
rozdrażnionego zwierza
akt desperacji
jest coraz bliżej
jak na scenie sawanny
reżyser i aktor
zapada cisza
wabiąc zgłodniałe hieny
rośnie napięcie
autor
geddeon39
Dodano: 2012-04-25 04:45:11
Ten wiersz przeczytano 1079 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
teatr ze sceną - życie aktora i reżysera, bez tego
nudno by było jak cholera, bo właśnie dzięki nim
idzie wszystko jak z kominów dym, ukazanie błędów
życia ich zadaniem głównym, czy się zawsze uda dobrze
zrobić - dziś powiedzieć trudno.
Już widzę lwa i...człowieka. Kto ujdzie z życiem na
scenie życia? Lepszy czy silniejszy?
Poruszył mnie ten tekst, ma w sobie wiele
niedopowiedzeń a to czyni go wartościowym. Pozdrawiam
niezwykle serdecznie:)
krótko i szeroko jednocześnie - można sobie różne
rzeczy wyobrazić. lubię tak /pozdrawiam..
Pozdrawiam i dziękuję...
Bardzo ciekawie. Pozdrawiam ślicznie
Rośnie napięcie!! jakbym oglądała horror!!
Swietny wiersz! Pozdrawiam :))
++++++++++
Geddeonie, dziękuję za wysiłek, ale wierz mi : każde
słowo w moim wierszu jest zamierzone.Wyśniła go
właśnie na bezsenne noce, które dopiero miały ją
dopaść. Mój wiersz ma rytm. Twoja sugestia nie za
bardzo. I zmienia całkowicie mój zamysł. Ale dziękuję,
że chciałeś. :)))
och, aż mnie ciarki przeszły... świetnie oddany klimat
Dobry wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)
Jak w życiowym teatrze. A scenariusz improwizowany :)
Refleksyjny wiersz,porównanie życiowe ,dobrze wiemy
życie często bywa teatrem. Koncepcja świata zawarta w
tej tytułowej metaforze oznacza, że człowiek nie ma
wpływu na swoje życie. Jego życie jego los spoczywa w
rękach fatum lub Boga.
Wiersz potrafi wywołać emocje i rozbudza wyobraźnię.
Pozdrawiam:)
zapada cisza
wabiąc zgłodniałe hieny
rośnie napięcie
szara rzeczywistość...+++
Pozdrawiam.
Piękny wiersz.
W tej sztuce reżyser jest głównym aktorem:)Pozdrawiam
serdecznie+++
Bardzo dobrze oddane napięcie. Lew szykuje się do
decydującego ataku, a hieny zbiegają się licząc na
ochłapy. Pozdrawiam.