Rozmowa z deszczem

Dni i noce płyną wraz z kroplami deszczu,
ubrań w szafie więcej, ledwie się już mieszczą,
Zimno, wiatr i chmury psują ludziom plany
I parasol tak ostatnio jest zapracowany...

A ja słucham kropli, co stukają w okno,
Chcę spytać, czy na dworze nie jest im zbyt mokro,
Bo w moją szybę patrzą i tylko wciąż płaczą.
I dla tak niewielu cokolwiek tu znaczą...

Życie mają krótkie, trwa od kiedy w górze,
Przytulają się wszystkie w deszczowej chmurze,
Wyznają sobie najskrytsze marzenia,
I spadają nie doczekując ich spełnienia...

Więc pytam te krople z mojego okna:
-"Czemu ta aura taka okropna"?
A one na chwilę się zatrzymują,
I mówią, że tylko dla nieba pracują,
I chociaż to praca wcale nie płatna,
To krótka, łatwa, no i ostatnia...

Tak mnie coś naszło z tej pogody :)

autor

Zalovana Martuś

Napisany: 2007-09-06 Dodano: 2007-09-07 17:34:51

Ten wiersz przeczytano 641 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie