reżyserka
na środku pokoju krzesło
siedzi bezusty człowiek. obok poeta
intrygant
człowiek wstaje
przeciąga się w milczeniu. poeta
krzyczy
„musisz wyjść
poza fakty. załamanie
i odrodzenie”
człowiek nie staje się twórcą
z dnia na dzień
twórca też był kiedyś człowiekiem
na elektronicznych wysypiskach
serce to zabobon
autor
amnezja
Dodano: 2013-07-09 10:56:06
Ten wiersz przeczytano 1496 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Ironia nie zginie, gdy serce źle bije. A twórca,
spostrzeże, kiedy bije szczerze, kiedy jest fałszywe w
wysypiskach zginie. Generalnie wierzę, że serca
istnieją.
serce to zabobon...cymes:)
Kochani, dziękuję za zajrzenie pod moją refleksję.
Pozdrawiam Was
:)
Beorn, oprócz Twojego pisania, lubię też Twoje
rozczytywanie.
teraz wszystko zapisane, na dyskach
nie w głowie, czy znaleziony chip
kiedyś jak kiedyś stwórca
wszystko innym ludziom powie
Pozdrawiam serdecznie
Poeta intrygant naprawdę intryguje, wiersz z tych do
których się wraca z przyjemnością, a i super mocna
końcówka...pozdrawiam:)
Twoja wszechstronność, Amnezjo, budzi mój podziw.
Nigdy nie rozczarowujesz, do jakiejkolwiek dziedziny
nie sięgniesz.
Pozdrawiam
podpisze się pod beoronem
interesujacy wiersz
stwórca kiedys był człowiekiem
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo interesujący wiersz. Ciekawą rolę przypisałaś
poecie.
Niezła opozycja, twórca vs. człowiek.
Twórca też był kiedyś człowiekiem, a więc jest
nadzieja dla człowieka, byleby tylko nie stracił wiary
w serce.
Wtedy i on może stać się reżyserem spektaklu życia i
mieć wpływ na świat dookoła.
Pozdrawiam. (+)
Ha! dobre, twórca też kiedyś był człowiekiem:)))