Rocznica
Ku pamięci mojej siostry Ewy urodzonej 29 kwietnia 1958 roku
Zbliżało się Święto Majowe,
Jakich dzisiaj już nie ma.
Wystrojone ulice i skwery,
Łopot chorągwi na wietrze,
Parady orkiestr wojskowych,
Fajerwerki, tańce, zabawy,
Przybliżały ludzi do siebie.
W małym domku z ogródkiem,
Gdzie pies hasał z kotkiem,
Panowało ogólne podniecenie.
Na świat przyszło niemowlę,
O płci żeńskiej na szczęście,
Ku radości niemłodej już pary.
Trzech chłopców do tej pory,
Bocian zsyłał w progi domu,
Nie do końca radując obojga.
Swojej córce imię Ewa nadali,
Stała się Numerem Pierwszym.
Miała talent do śpiewu, tańca,
Miły uśmiech, serce gołębie.
Trafiła na okładkę "Panoramy".
Jej głos zamilkł niespodzianie,
Kilka dni przed stanem wojennym.
Odzyskałem po wielu dekadach,
Taśmę z jej nagraniem w radiu.
Przypomina mi jej głos piękny,
Jakby dzisiaj żyła wśród nas.
Adaśko
Komentarze (29)
wzruszajcy wiersz
dobrze,że wspomnienia pozostają po tych co ich kochamy
:)
pozdrawiam:)
Wzruszająco..pozdrawiam
bardzo ładny wzruszający wiersz ... ONA żyje w waszych
sercach i pamięci :-(
pozdrawiam - miłego dnia:-)
Tych co odchodzą śmierć wyświęci,
zostają w sercu i w pamięci!
Pozdrawiam!
jeśli pamiętamy
to są Oni z nami...
+ Pozdrawiam serdecznie
Wzruszający wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:}
Ważne, że zawsze o niej pamiętasz.
Bolesne wspomnienia, współczuję ale Ona żywa pamięcią,
pozdrawiam i dzięki
za komentarz :))
Wzruszający, ładny wiersz.
Żyje, bo pamięć o Niej trwa!
Miłego wieczoru. Pozdrawiam :))
Pozostała tylko w pamięci, pomimo swoich walorów,
życie złożyła w darze...ile takich Ew
było...pozdrawiam serdecznie
przepiękne i wzruszające wspomnienie Pozdrawiam:))
Piekne wspomnienie.
ładna refleksja i wspomnienie :)
ładne wspomnienie, ładny wiersz...